Powrót do przeszłości

"Uwierzyłam mu,
choć język ludzki czasem przypomina
psa, co zerwał się z łańcucha ciemną nocą
prawda z ust do ust jest całkiem inna,
bo nie ludzie słowa, ale słowa ludzi niosą"*

Zitajta!

  Skąd się dowiedziałem, że można grać w w figurkowe gry bitewne? Ano z artykułu, a konkretnie

z magazynu, którego (chyba) nie muszę przedstawiać nikomu, z Secret Service. Napisałem maila

i chłopaki (pozdrowienia dla Pegaza) obiecali mnie nie ścigać po naszych, ciężko pracujących (sic!)

sądach. Tekst (a także wszystkie zdjęcia) ukazał się na 98 stronie w numerze 58 (06) z 1998 roku.

Gry bitewne

  Chyba każdy z was coś już słyszał na temat figurkowych systemów bitewnych. Należy się jednak 

parę słów wyjaśnienia wszystkim tym, którzy systemy bitewne kojarzą z zabawą w żołnierzyki.

Tym bardziej, że jeszcze nie tak dawno wspólnie z firmą Games Workshop zorganizowaliśmy konkurs

"Warhammer", w którym można było wygrać gry bitewne; zresztą jego rozwiązanie znajduje się na 

stronie 101.

  Wśród wielu istniejących na rynku  bitewnych systemów figurkowych olbrzymią popularnością

cieszą się produkty brytyjskiej firmy Games Workshop, takie jak: Warhammer, Warhammer 40.000, Epic

40.000, Necromunda czy nowa Gorkamorka. W Polsce można też kupić wydaną po polsku grę bitewną

Warzone, dość popularną u nas dzięki ciekawym i tanim modelom figurek Target Games.

  Każdy system bitewny to wielkie pudło, w którym znajduje się dość gruby podręcznik opisujący

zasady gry oraz, oczywiście, figurki umożliwiające rozegranie pierwszych bitew. Figurki wykonane

są ze specjalnych stopów metali lub z plastyku i przedstawiają jednostki - żołnierzy,

ich dowódców - bohaterów, pojazdy. Wszystkie wykonane są z olbrzymią dbałością o szczegóły,

a projekty modeli zachwycają swoją różnorodnością i fantastyczną realizacją. Recz jasna, figurki

należy samodzielnie pomalować, co jest nie lada sztuką, docenianą później na licznych konkursach.

Prawdziwemu mistrzowi pomalowanie jednej figurki może zająć od kilku godzin do kilku dni, zaś

efekt jego pracy olśniewa precyzją wykonania. Armia, złożona z różnych typów jednostek, liczy od

kilkunastu (rzadko), kilkudziesięciu (najczęściej) do nawet kilkuset modeli (zależy to od wielkości

rozgrywanej bitwy, której rozmach mierzy się sumą punktów przypadających na każdą jednostkę).

Aby zebrać dużą i silną armię, trzeba się więc solidnie napracować i... wydać sporo pieniędzy,

bowiem dodatkowe figurki kosztują i to tym więcej, im są silniejsze (a zarazem wyżej punktowane),

podobnie jak rzadkie okazy kart w karciankach.

  W bitwie mogą uczestniczyć więcej niż dwie osoby, dowodząc różnymi oddziałami tej samej armii

lub różnymi armiami, jeśli system przewiduje istnienie kilku stron konfliktu (z reguły tak).

Bitwy najczęściej rozgrywa się na dużym stole, urozmaicając jego płaszczyznę realistycznymi

makietami topografii terenu - wzgórzami porośniętymi trawą, lustrzanymi jeziorkami, a także

proporcjonalnymi do skali figurek modelami drzew i różnych zabudowań, czasem nawet

wielopoziomowych konstrukcji urbanistycznych.

  Obszerne zasady gry określają ruch poszczególnych jednostek, zasięg broni (mierzony na stole

linijką lub taśmą), specjalne reguły dotyczące wyjątkowych sytuacji (zasadzka, szarża, obrona

budynku itp.) czy specyficznych dla danych jednostek zdolności (rzucanie czarów, ukrywanie się,

latanie itp.) oraz wielu innych czynników mających wpływ na działania jednostek. 

Prawdopodobieństwo trafienia celu i stopień zadanych mu obrażeń określają wartości cech 

poszczególnych jednostek i czynnik losowy, który w grze zastępują kostki. Aby wszyscy gracze

mieli równe szanse, każdy z nich wystawia armię równą punktowo pozostałym. Co ciekawe, skład

dwóch równowartych sobie punktowo armii może być bardzo różny, jako że każda jednostka (a wybór

ich jest olbrzymi) ma swoje mocne i słabe strony, a więc i różną wartość punktową. W ten sposób

możemy stworzyć armię złożoną z olbrzymiej liczby kiepskich jednostek, by pokonać przeciwnika

masą, z małej liczby jednostek elitarnych i postawić na jakość lub też wybrać złoty środek.

Oczywiście, każda z tych przykładowych armii będzie musiała stosować zupełnie inną taktykę,

uzależnioną również od składu armii przeciwnika. Dzięki temu praktycznie każda bitwa jest inna,

inny jest jej przebieg i strategiczny scenariusz, tym bardziej, że właściwie każdy miłośnik

systemów bitewnych gromadzi swoją własną, niepowtarzalną armię.

  Do najpopularniejszych i zarazem najstarszych systemów należy Warhammer, armie ludzi,

krasnoludów, elfów walczą z armiami Chaosu, gdzie magowie rzucają czary, a nad polem bitwy

unoszą się potężne smoki. Od stylu fantasy odchodzi już Warhammer 40.000, który ukazuje te

same strony konfliktu w tytułowym 41. millennium, a zmiana arsenału broni pociąga zmianę klimatu

i możliwości strategicznych. Bardzo podobny do tej ostatniej gry jest Epic 40.000, który

przedstawia właściwie ten sam świat (widzieliśmy go w grze komputerowej FINAL 

LIBERATION: EPIC 40K), ale w dużo mniejszej skali, pozwalającej na rozgrywanie wielkich, epickich bitew. Do ciekawych systemów firmy Games Workshop należą jeszcze Necromunda, z jej podziemnym, postapokaliptycznym światem, stosunkowo prosty w porównaniu do pozostałych Space Hulk, przedstawiający zmagania  oddziałów Kosmicznych Marines z zabójczymi genokradami, oraz nowa Gorkamorka, ukazująca pustynną, zniszczoną planetę Angelis, na której bój na śmierć i życie toczą ze

sobą dwa klany orków.

  Jeśli ten temat was zaciekawił i chcielibyście dowiedzieć się czegoś więcej o figurkowych

systemach bitewnych, po prostu napiszcie.

                                                                                                                             Hunter

Secret Service - str. 98, nr 58 (06) 1998 rok

Komentarz

  Ten tekst zasiał w moim sercu małe ziarenko, które z czasem urosło w wielkie uczucie.

Wizja grania pięknym modelami pochłonęła mnie, i takim sposobem zakupiłem, wprawdzie po

paru latach, Mage Knighta 2.0 firmy WizKids. Pamiętam jeszcze, że czytałem tekst o Necromundzie,

ale gdzie go dokładnie przeczytałem, w którym magazynie? Może to był Click! Fantasy? Może SFera?

A może jednak Secret Service? Szczerze, to nie pamiętam, ale może uda mi się go odnaleźć.

Sam artykuł nie stracił nic ze swojej aktualności, można go śmiało polecić osobom które nigdy

nie grały w żadnego bitewniaka. W jasny i klarowny sposób Pan Hunter przedstawia nam ogólny

zarys naszego hobby. Jeśli chcecie kogoś zainteresować, proszę śmiało przekazać "pałeczkę" dalej.

Bo świeża krew potrzebna jest nie tylko umierającym ludziom, ale także środowisku skupiającym

wszelkich WyWrotowców.

*Kayah - Na językach