Zielono mi

"Ogórek, ogórek, ogórek,

Zielony ma garniturek,

I czapkę i sandały,

Zielony, zielony jest cały."*

Zitajta!

   Narzekałem strasznie, ale to  strasznie na  zielone paskudztwa  firmy Mantic. Dziwna  narzuta

na plecach, płaty  zbroi, karłowatość (są niscy i wyjątkowo  szczupli jak na tę rasę), itd.  Pewnie

każdy znajdzie łyżkę dziegciu  w tej beczce.  Znaczy się, sama rzeźba jako taka  mi  pasuję, 
ale niezmiernie się to dziwnie maluję. Nie czuję bluesa, a w zasadzie nie czułem.

   Zrobiłem sobie  mokrą paletę - konia z rzędem  temu kto to wymyślił! Usiadłem na  spokojnie

i  postanowiłem  trochę pobawić się,  przetestować  mieszanie  kolorów. Miałem  chwilę  czasu

wolnego, tym razem nie strwoniłem go nudząc się przed komputerem. 

Usiadłem  i  pomalowałem. Każdy  z  trzech  poszkodowanych zajął  mi wyjątkowo  dużo pracy.

   Pierwszy  poszkodowany  to  nieśmiałe próby użycia  farb typu Layer na  zielonej skórze.Oraz

zaznaczenie  krawędzi zbroi  kolorem  Runefang Steel. Tu i ówdzie  starałem  się nadać  figurce

fajnego kształtu, charakteru. Wszystko spoko, pięknie jak w piosence gdyby nie jeden szczegół,

który zniweczył po części efekt. Użyłem tym razem do zabezpieczenia figurki innego "ochraniacza". 

Kupiłem go w wakacje i dałbym rękę uciąć, że to efekt matowy, półmatowy  czy lakier półbłyszczący. 

A tu zonk! Błyszczący jak psie klejnoty. Cała morda zlała się w jednolity kolor i nie widać moich muśnięć jaśniejszym kolorem. Na szczęście nie ma tego złego i błyszczyk podświetlił pancerz orka. Co trochę wyszło mu na plus.

Strasznie się błyszczy, nie sposób zrobić satysfakcjonujące fotkę =/

   Drugi poszkodowany to bębniarz zagrzewający do boju. Błyszczyk grzecznie odłożyłem na bok, żeby przypadkiem nie wylał się na ów obiekt. Kolory są bardziej stonowane. Dlatego teoretycznie powinien wypadać najlepiej z całej trójki - i w ogóle z całej bandy.

Na fotce prezentuję się wyjątkowo brzydko =/

   Trzeci gość to zwykły tarczownik. Poszalałem normalnie niczym zając na polu marchwi. Namalowałem szachownicę na tarczy - to mój pierwszy raz. Chciałem ją trochę pobrudzić i wykorzystałem kawałek gąbki do tego celu. Nasączyłem trzema kolorami i rozpocząłem proces stemplowania. Kolor biały na tarczy się całkowicie zamazał, nie był widoczny! Już się przestraszyłem, że moja dwukolorowa tarcza zamieni się w jedną brudną masę, bo tak przez chwilę wyglądała. Starałem się cały efekt wymazać, póki kolor nie zastygł na amen. Na szczęście farba była dobrze rozwodniona i w efekcie otrzymałem coś, czego się całkowicie nie spodziewałem. Potem z pietyzmem pani pracującej na poczcie zaatakowałem całe ciało. Czy wyszło dobrze? Trudno mi powiedzieć, bo użycie gąbeczki wywróciło mój pomysł do góry nogami. Muszę używać tej metody rozsądnie i z umiarem, żeby następnym razem nie spaść z krzesła.

Jedyne zdjęcie w pełni odzwierciadlające malowanie.

   Wypada mi teraz przeprosić moich zielonych przyjaciół. Orkowie dobrze się spisują w roli królika doświadczalnego. Gdyby byli ciut tężsi, to lepiej by się malowało początkującym malarzom. Tych trzech braci nieznacznie wyróżnia się na plus, moim zdaniem są lepiej pomalowani od pozostałych. To już jedenastu zielonych wojowników! Jeszcze tylko dziewięciu i będę mógł się zabrać za jeźdźców na dzikach. Idę dalej trenować, bo jest na czym.

#żal.pl

Szkoda, że na fotkach nadal biednie to wygląda. Czy konieczne będzie specjalne "pudełko"?
Zaczyna mnie irytować to, że rozbieżność jest widoczna. Pal licho gdyby to było na plus!
Ale jest na minus! I koniec końców wygląda na totalną amatorszczyznę, a przecież już zdobyłem drugi poziom wtajemniczenia (zostało dziewięćdziesiąt osiem!). Z chęcią przeczytam dobrą radę, dlatego proszę, nie krępuj się. Człowiek mądry uczy się przez całe życie, głupi wie wszystko.

Ps. Przyszłe posty będą już lepiej wyjustowane. Bleh, strasznie mnie to wcześniej irytowało, ale trzeba pisać tutaj, na blogerze, nie w notatniku. Potem to się rozjeżdża jak nogi na łyżwach.

*Fasolki - Ogórek